C.V.

Een laatbloeier, zonder enige literaire opleiding. Helemaal niet op zoek naar enige academische erkenning. Wel een gevleugeld hart, vol vreugde en smart en een onstilbare kracht.

Onaangekondigd, ben ik losgebarsten uit de voegen van mijn gevangenis, waarbij de bittere stilte voor altijd werd doorbroken.

Als een ontwaken, waarbij ik alle tegenstand ging verwelkomen, om mijn eigen waarheid te sterken. Zo ging ik tastend grasduinen in mijn bewogen leven, op zoek naar inspiratie.

Een hele weg moest ik afleggen, juister, een hele omweg, alvorens terug bij de essentie te komen, de pure kracht binnen mezelf.

Vanuit die bijzondere plek begon ik te schrijven, in de naakte taal van mijn ziel. Beelden van liefde opdrinken. Het onzichtbare zichtbaar maken, tastbaar, in een niet te stoppen stroom balsemende woorden.

Met de onschadelijke verliefdheid van een dichter/schrijver kijk ik naar de wereld, naar het landschap van mijn leven.

Gretig laat ik me door de verwelkte bloesems van de wereld meeslepen, raken, beroeren, om stil te staan bij alles waaruit ik tranen drink en schoonheid vind. Ruimte tussen beiden latend, waartussen de wind van het leven kan dansen. Deze even, heel even vasthouden, koesteren, proeven en de rauwe ongeremde passie delen.

Met verbazing blijf ik kijken naar de kracht en de capaciteit van mijn emoties, wetende dat mijn persoonlijke energie de chemie van het moment steeds zal beïnvloeden.

Op zoek, naar iets dat niet tastbaar is, het innerlijke.

Beyond … verder kijken dan het schrale van mijn blote ziel.

Vrij, vrij met vleugels die eindelijk kunnen in mij.

Sterk, trots als een rots
Kwetsbaar als de vleugels van een vlinder
Blijf ik steeds op zoek naar ongerepte schoonheid
In alle imperfecties van het leven.

Bewandel mijn pad en laat mijn PASSIE U besluipen …